سیاست های حسابداری
سیاست های حسابداری اصول و رویه های خاصی است که توسط تیم مدیریت یک شرکت اجرا می شود و برای تهیه صورتهای مالی آن استفاده می شود. اینها شامل هر روش حسابداری، سیستم های اندازه گیری و رویه های ارائه اطلاعات افشای اطلاعات است.
سیاست های حسابداری با اصول حسابداری از این نظر تفاوت دارند که اصول، قوانین حسابداری هستند و سیاست ها راه شرکت برای پیوستن به این قوانین است.
نحوه استفاده از خط مشی های حسابداری
سیاست های حسابداری مجموعه ای از استانداردها است که بر نحوه تهیه صورتهای مالی شرکت نظارت دارد. این سیاست ها برای مقابله با روشهای حسابداری پیچیده مانند روشهای استهلاک، شناسایی سرقفلی، تهیه هزینه های تحقیق و توسعه، ارزیابی موجودی کالا و تلفیق حسابهای مالی استفاده می شود. این سیاست ها ممکن است از یک شرکت به شرکت دیگر متفاوت باشد، اما کلیه سیاست های حسابداری لازم است مطابق با اصول پذیرفته شده حسابداری و استاندارد های تعیین شده حسابداری باشد.
اصول حسابداری را می توان چارچوبی دانست که انتظار می رود یک شرکت در آن فعالیت کند. با این حال، چارچوب تا حدودی انعطاف پذیر است و تیم مدیریتی یک شرکت می تواند سیاست های حسابداری خاصی را انتخاب کند که برای گزارشگری مالی شرکت سودمند باشد.
سیاست های حسابداری یک شرکت هنگام ارائه گزارش سود به مدیریت می تواند محافظه کارانه یا بی پروا گونه باشد. سرمایه گذاران هنگام بررسی گزارشات سود برای ارزیابی کیفیت درآمد باید مورد توجه قرار گیرند. همچنین، حسابرسان خارجی که برای بررسی صورتهای مالی یک شرکت استخدام می شوند، باید سیاست های شرکت را بررسی کنند تا از مطابقت آنها با استاندارد های حسابداری اطمینان حاصل کنند.
مثالی از سیاست های حسابداری
به عنوان مثال حسابدار میتواند هنگام تهیه گزارش سود و زیان ، جهت ارزیابی موجودی کالا از روش های مختلفی مثل FIFO ،LIFO، یا میانگین موزون بهره ببرد که در هریک از این روش ها میزان موجودی کالا متفاوت نشان داده می شود.
طبق روش نگهداری موجودی کالا FIFO، وقتی شرکتی محصولی را می فروش، برآورد فروش از محصولاتی است که زودتر خریده شده اند. طبق روش نگهداری موجودی کالا LIFO، هنگام فروش کالایی، برآورد فروش از محصولاتی است که دیرتر خریداری شده اند. در دوره های افزایش قیمت موجودی کالا، یک شرکت می تواند از این سیاست های حسابداری برای افزایش یا کاهش سود خود استفاده کند.
فرض کنیم شرکت اردیبهشت محصولی را در اوایل ماه به قیمت ۱۰۰۰ ریال و به تعداد ۱۰ واحد خریداری کرده و اواسط همان ماه محصول را به قیمت ۱۲۰۰ ریال و به تعداد ۱۰ واحد خریداری نموده است.
در ماه بعد ۱۰ واحد از محصول را به قیمت ۱۵۰۰ ریال به فروش رسانده است.
خرید
۱۰*۱۰۰۰ = ۰۰۰/۱۰ ریال
۱۰*۱۲۰۰ = ۰۰۰/۱۲ ریال
فروش
۱۰*۱۵۰۰ = ۰۰۰/۱۵ ریال
حال با توجه به آنچه گفته شد اگر سیاست حسابداری کاهش بهای تمام شده موجودی و بالا نشان دادن سود باشد از روش FIFO استفاده میکند و اذعان میدارد که ۱۰ واحد کالای فروش رفته از کالایی بوده که اول و با قیمت ۱۰۰۰ ریال خریداری شده و اگر سیاست حسابداری پایین نشان دادن سود باشد از روش LIFO استفاده میکند.
سیاست های حسابداری، اصول حسابداری
همواره این نکته مهم وجود دارد که سیاست های حسابداری با توجه به نگرش مدیریت در هر مجموعه متفاوت است اما اصول حسابداری استاندارد هایی پذیرفته شده، غیر قابل تغییر و اجتناب ناپذیر هستند.
کلیه سیاست های در نظر گرفته شده حسابداری باید از چهارچوب استاندارد های تعیین شده تبعیت کند و به طور مثال اگر استاندارد های حسابداری کشوری استفاده از روش LIFO را منع کرده، به هیچ عنوان سیاست های حسابداری نمیتواند از این روش استفاده کند.
